Dankjewel, heeft in deze periode nog meer betekenis

Als bewoner van WZC De verlosser heb je reden om dank te zeggen, maar in deze periode heeft dat woordje nog meer betekenis. 

Ik begin met het onderhoudspersoneel, poetsvrouwen staan alle dagen klaar om met ontsmettingsmiddel de kamer te reinigen. Speciaal dank aan de zorgkundigen, van 's morgensvroeg hoor ik ze babbelen en lachen. Waarom zou ik dan een zwartkijker zijn? Ook aan de verpleegsters, zij houden de komst en ingreep van het virus in de gaten en doen alles om onze gezondheid op peil te houden. Kinesisten proberen ons fit te houden en zorgen voor een wandelingetje in het park. Hier kan je genieten van de lentebloemen en prachtige bomen.

Aan het prikbord hangen mooie tekeningen van kinderen, die op deze manier ons moed inspreken. Dank, lieve vriendjes! 

Nieuw in deze tijd: een reizende cafetaria rijdt door de gangen. Wie drinkt graag een Kriek? Of een kopje koffie met lekkere pannekoeken? De koks en buitenstaanders geven ons een extraatje. Dat is hartverwarmend. 

Alhoewel ik weinig collega's zie is het altijd leuk - rekeninghoudend met social distancing - om in de gangen of buiten een hand op te steken of goeiedag te zeggen. 

Mijn familie steunt me met een telefoontje, gebruik van skype, met een kaartje; "Hou vol, betere tijden zijn op komst ..." en ondertussen eet ik van het lekkere fruit dat ze me stuurden. 

Wie zorgt ervoor dat alles goed draait? Dat zijn de directie en het secretariaat. De directeur is urenlang bezig met het dagelijks bestuur en volgt alle richtlijnen van het Agentschap Zorg en Gezondheid en toch wordt er ook tijd gemaakt om in de gangen te komen en met opgewekte stem te roepen "Hoe gaat het? Alles goed? Loop maar eens buiten!"

Samengevat, ik kan in deze tijden het woordje dankjewel met veel overtuiging zeggen.

Jeanne (bewoonster)