Het wzc is veranderd dezer dagen, maar toch houden we de moed erin

12 maart 2020, een datum die nog lang in mijn geheugen zal gegrift staan.  Ons woonzorgcentrum gaat letterlijk op slot! 
Familie en bezoekers komen er niet meer in ter preventie om besmetting van het corona virus te voorkomen.  Oké, dat kan ik nog begrijpen maar toch denk ik “in welke nachtmerrie zijn we nu beland”.  We moeten gaan vechten tegen een onbekend virus om onze bewoners en onszelf te beschermen.  We horen in de dagelijkse nieuwsberichten welke maatregelen er ons opgelegd worden, welk materiaal we daarvoor moeten gebruiken, enz… 

Echte angst kreeg ik wanneer we de berichten hoorden op het nieuws dat er in de gezondheidszorg een enorm gebrek aan beschermend materiaal was.  Geen mondmaskers, geen handschoenen genoeg, zelfs een tekort aan ontsmettende handgel,…  Ik lag er ’s nachts wakker van, aan de gedachte dat dat aan ons ook ging overkomen.  Dat we onze bewoners de nodige bescherming niet gingen kunnen bieden tegen dit virus door een tekort aan materiaal.  Maar gelukkig was dit niet lang nodig om me zorgen te maken want onze directeur reed letterlijk half België rond om ons te voorzien van beschermend materiaal.  Daardoor waren we vanaf dag 1 voorzien van voldoende maskers en ander materiaal. Een hele geruststelling. Ook maakte hij beleidsdocumenten met de algemene maatregelen voor alle disciplines in ons wzc.  Zo hebben we een duidelijke houvast met alle nodige maatregelen die we moeten naleven in deze “corona” tijd.  Er werden ons zelfs filmpjes met praktijkvoorbeelden getoond om op de correcte manier beschermend materiaal te hanteren en hoe hier mee om te gaan.  Een welgemeende dank u wel hiervoor!

Het wonen en leven, en werken, in het wzc is veranderd dezer dagen maar toch houden we de moed erin om onze bewoners bij te staan in deze moeilijke dagen.  Activiteiten in groep of externe activiteiten zijn momenteel opgeschort.  Maar voor hen valt het bezoekverbod het zwaarst.  Dankzij de moderne technologie kunnen de bewoners skypen met de familie en kunnen we ook contactmomenten regelen in de veranda.  We hebben de gewoonte om onze bewoners regelmatig te verwennen met bijvoorbeeld wafels of pannenkoeken, maar nu maken we daar nog extra werk van door verse fruitsalade of huisbereide milkshake aan te bieden.  En onze bewoners waarderen dat enorm.  We maken nog meer tijd voor een gewone babbel en ze kunnen met hun vragen en bezorgdheden over corona bij ons terecht.  Als begeleider wonen en leven is de manier van werken ineens helemaal anders geworden.  Normaal werken we met een maandplanning, nu kijken we van dag tot dag.

Ook van buitenaf ervaren we veel begrip en sympathie, door het krijgen van kaartjes, tekeningen, snoep, bloemen en plantjes, tijdschriften en zelfs mondmaskers.  Dat waarderen we enorm!

We houden de moed erin om ons dagelijks in te zetten voor de zorg en bescherming van onze bewoners en elkaar als team!     

WE WALK ON!!!!

Isabelle, begeleider wonen en leven